Paardrijden en snorkelen met schildpadden

De dagen op Gili Meno waren erg relaxed. Eerste middag en tweede dag helemaal niks gedaan. Lekker op strand gelegen, wat gegeten, wat gedronken etc.
De derde dag zijn Shana en ik gaan paardrijden. We mochten allebei zelfstandig op een paard. Wel een beetje gebluft dat we allebei paard konden rijden. Voor mij ging die vlieger wel op. Shana gedeeltelijk, want die heeft paar lesjes achter de kiezen. Maar ze wilde zo graag niet aan een touw. Helemaal zonder begeleiding waren we ook niet want de eigenaar liep te voet met ons mee. Al met al ging het super goed. We mochten ook in draf en galop als we wilden. Draf hebben we gedaan. Heerlijk langs het strand met zonsondergang het eiland rond. Net op het eind van de rit kwam het paard van Shana in gedrang met een ander paard die vast zat aan een wagen. Het paard van Shana heeft het niet zo op andere paarden en daar ging het even mis. Het paard van Shana ging bokken tegen het andere paard. Dat paard schoot in paniek en kon eerst niet goed weg, maar vluchtte daarna met paard en wagen weg. Shana bleef heel goed zitten en was zeer rustig gebleven. Echt super. Ze was ook niet geschrokken en onverschrokken ging ze dus gewoon verder. Het was en bleef een lief paard volgens Shana. 
De vierde dag gingen we snorkelen. Gili Meno staat bekend als een mooie duik- en snorkelspot. En wat nog bijzonderder is: hier zwemmen schildpadden (hele grote) en met geluk kun je dus meezwemmen met een schildpad. Dat geluk hadden we. We hebben er 10 gezien. Onze gids kon ze goed ontdekken (ik zag dan nog niets) en af en toe moesten we behoorlijk hard zwemmen om erbij te komen, maar dat lukte dus goed. Hij dook zelfs een keer naar de bodem, waar ook een schildpad lag. Dat was toch echt wel diep en dan bracht hij de schildpad mee naar boven. Zo konden we hem echt goed van dichtbij zien. Niet veel later zwommen we op gepaste afstand mee met allerlei schildpadden. Weer een hele bijzondere ervaring was dit. 
Op het eiland is ook een opvangcentrum voor de babyschildpadden. 17 Augustus (onafhankelijkheidsdag) hadden ze er 100 vrij gelaten. Dat hebben we helaas gemist. Maar, ach... we hebben al zoveel meegemaakt.