Surfles

De dagen in Home Bali Home aan de kust waar het toerisme is uitgegroeid naar westerse maatstaven (en westerse prijzen) profiteren we daar ook meteen maar even van. Udo en Dani willen erg graag leren golfsurfen en daarvoor moet je in Kuta zijn. Marcello regelt voor hen de surfles en de taxi. Shana en ik plannen een dagje strand op een heerlijk strandbedje. Aangekomen op het strand gaan we op zoek naar de surfleraar Sonny. Die ligt nog in het water, maar niet veel later komt hij eraan en worden Dani en Udo geïnstalleerd. Eerst les op het droge en wat instructie over golven en stroming. Dan gaan ze het water in. Natuurlijk even wennen, maar al gauw lukt het om te blijven staan en surfen de mannen naar de kant. Natuurlijk nog niet in grote tunnels, maar ook Sonny is enthousiast. Udo en Dani blijken talenten en hebben al snel een dubbele les te pakken omdat ze het zo snel oppakken. Wat een les van een uur zou zijn werd een les van bijna een hele middag. Sonny kijkt dus niet op een uurtje. Shana en ik zijn tussen de bedrijven door nog wat gaan shoppen in een leuk straatje. Erg leuk winkeltje met de mooiste leren slippers. 3 paar gekocht. Achteraf spijt, want ze waren slechts IRD 100.000,- (= €6,50), dus wat doe je dan moeilijk. Al met al een erg leuk dagje en erg leuk om te zien hoe het de mannen verging. De volgende dag zijn we richting Nusa Dua gegaan. De prachtigste stranden daar, maar alleen maar beachclubs en erg luxe ressorts. Niet helemaal ons ding. We vonden tussen al deze luxe wel een erg leuk lunchadres. Eten in een boomhut hoog boven de grond. Als je de ober nodig had moest je met een stok op een houten blok slaan. Dan kwam hij naar boven. Erg leuk en de eekhoorns liepen gewoon tussendoor over de takken. Hierna hadden we het dus wel gezien en ondanks de spierpijn wilden de mannen erg graag surfen. Dus weer terug naar de surfplek. Helaas moesten ze erg lang wachten want de golven waren dit keer te hoog en er was teveel stroming. Maar, om 17:00 uur konden ze het nog een keer proberen. Het ging weer super en mooie plaatjes geschoten, want ze surften uiteindelijk tijdens zonsondergang. Ik dacht natuurlijk nog aan de slippers, maar helaas winkel gesloten. Hierna gingen we eten op Jimbaran Beach. Daar waren we de eerste dag ook geweest. De heerlijkste vis gegeten die je zelf uit kiest uit grote bakken. Het tafeltje staat op het strand en zodra het donker is branden er honderden lichtjes op de tafels van de kleine simpele restaurantjes. Erg romantisch plekje. We waren ook al paar dagen op zoek naar een beeld van Garuda (de vogel van de god Visnu) voor Shana. Ze had spijt dat ze die niet in Ubud had gekocht. Dat is het mekka van het houtsnijwerk. We wisten dat er bij een klein simpel winkeltje op Jimbaran Beach er in ieder geval 1 stond. Dat hadden Dani en ik ontdekt, maar konden Shana toen niet meer roepen want de taxi ging al weg. Dit was haar kans, maar ook hier pech, want de vrouw had een ceremonie en haar winkel was ook gesloten. Het zat Shana dus ook niet mee. Ze werd er een beetje verdrietig van, want de volgende dag zouden we naar huis gaan. Onze missie werd dus nog de jacht op een Garuda.