Bukit Lawang 5-8-2015

Vandaag verlaten we Tangkahan en moeten we met een jeep over een nog meer onbegaanbare weg naar Bukit Lawang. Een reis van 3,5 uur over slechts een paar kilometer. Dani is dit keer niet zo lekker en heeft last van zijn buik. Begon de avond ervoor. Niet fijn bij al dat gehobbel. Hij doorstaat het redelijk goed, maar eenmaal aangekomen en op z'n bedje is hij er de rest van de dag niet meer vanaf gekomen. We verblijven in Batu Mani en we hebben weer een leuk huisje met uitzicht over de rivier. Het ligt in een schitterende tuin met veel fruit waar ook gasten van kunnen eten. Zo ook de durian. De vrucht die, indien geschild, de meest verschrikkelijke geur verspreid. Echt verschrikkelijk. Udo en Dani kenden de vrucht al maar de locals vinden het geweldig om ze hiervan te zien smullen. Dit was wel een dag later, want zoals ik schreef lag Dani ziek op zijn bedje. Zo leuk en netjes als alles aan de buitenkant is zo incompleet is het interieur. Zo is er geen wastafel. Alleen een douche, waterbak onder een kraantje en een toilet. Een toilet in de jungle is overigens niet automatisch door te spoelen. Dit gaat middels een bak water. Zo is er op 1 bed een te kleine klamboe waardoor je in het gaas ligt te happen. Dit werkt uiteraard op Udo zijn humeur. Hij krijgt het benauwd en voelt zich een vis in een vangnet haha. Ook wat gaten in de klamboes, maar..... ook wij hebben de ducktape ontdekt ;-). Ook zijn hier veel meer insecten en GROTE spinnen. Slapen doen we dus hier wel wat minder. Apen slingeren overigens ook gewoon door de bomen. Erg grappig. Vlakbij ligt nog een weeshuis wat door een Nederlandse is opgericht na een overstroming van de rivier in 2003. Veel mensen zijn toen omgekomen. Het weeshuis ziet er echt geweldig uit met veel oog voor de fantasie van het kind. Leuk om te zien. De volgende dag zullen we een jungletrekking gaan doen van een hele dag. Hopelijk zien we dan de oerang oetangs die hier in het wild leven. Spannend!